妄下雌黄的成语故事
: failed to open stream: No such file or directory in <b>/www/wwwroot/www.sabl.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>16</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagecolorallocate() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.sabl.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>17</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagettfbbox(): Could not find/open font in <b>/www/wwwroot/www.sabl.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>31</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagettftext() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.sabl.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>34</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagepng() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.sabl.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>35</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagedestroy() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.sabl.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>36</b><br />
/d/file/titlepic/chengyu25849.png)
拼音wàng xià cí huáng
基本解释胡乱涂改文字。雌黄:古人抄书校书时涂改文字用的颜料。
出处北齐 颜之推《颜氏家训 勉学》:“校定书籍,亦何容易?自扬雄刘向方称此职耳。观天下书未遍,不得妄下雌黄。”
暂未找到成语妄下雌黄 的典故!
更多成语出处和典故
※ 与(妄下雌黄)相关的成语及历史出处:
成语 | 历史出处 |
---|---|
手舞足蹈 | 先秦 孟轲《孟子 离娄上》:“乐则生矣,全则恶可已也。恶可已,则不知足之蹈之,手之舞之。” |
学然后知不足,教然后之困 | 《礼记·学记》:“是故学然后知不足。教然后知困,然后能自强也。” |
亦复如是 | 南朝宋·刘义庆《世说新语·尤悔》:“刘琨善能招延,而拙于抚御,一日虽有数千人归投,其逃散而去,亦复如此。所以卒无所建。” |
路遥知马力,日久见人心 | 元 无名氏《争报恩》第一折:“则愿得姐姐长命富贵,若有些儿好歹,我少不得报答姐姐之恩,可不道路遥知马力,日久见人心。” |
多多益善 | 西汉 司马迁《史记 淮阴侯列传》:“上曰:‘于君何如?’曰:‘臣多多而益善耳。’” |
一时一刻 | 明·凌濛初《二刻拍案惊奇》第22卷:“可怜今日我无钱,一时一刻如长年。” |
空穴来风 | 战国 楚 宋玉《风赋》:“臣闻于师:‘枳句来巢,空穴来风。’” |
满山遍野 | 杜鹏程《保卫延安》第二章:“他坐镇延安,用红蓝铅笔在地图上乱画,我们就满山遍野乱窜!” |
当仁不让 | 先秦 孔子《论语 卫灵公》:“当仁不让于师。”朱熹集注:“当仁,以仁为己任也。” |
漏洞百出 | 姚雪垠《<歧路灯>序》:“我们从《歧路灯》中感到亲切的部分往往不是道貌岸然的人物,而是各种世俗人物,同时也看出来封建礼教和制度的漏洞百出。” |